Przewierty

Ten sposób polega na utworzeniu otworu, a następnie poszerzaniu go oraz równoczesnym wyprowadzaniu urobku przy użyciu idealnie dopasowanej płuczki wiertniczej. Wszystko to ma na celu wprowadzenie kabla bądź rury osłonowej. Horyzontalny przewiert sterowany (HDD – Horizontal Directional Drilling) można podzielić na fazy:

⦁ Przewiert pilotażowy, który sprowadza się do ulokowania głowicy wiercącej wraz z płetwą sterującą i sondą pomiarową w otworze pilotażowym. Głowica jest od początku skierowana pod odpowiednim kątem nacierania i wwierca się w przygotowany grunt/powierzchnię i jednocześnie doczepia kolejne żerdzie wiertnicze. W korpusie wspomnianej głowicy znajduje się lokalizator elektroniczny, który wyznacza pożądany kurs przewiertu. Dzięki tak dokładnym pomiarom, na bieżąco widzimy, w którym miejscu oraz na jakiej głębokości się aktualnie znajdujemy. Istotne jest, że głowicą można sterować (prawo-lewo, góra-dół) oraz zatrzymać i wycofać w każdej chwili, by następnie wyznaczyć nową trasę wymijając napotykane przeszkody. Często zdarza się na takie przeszkody natrafić, są to zarówno nieukazane na planach instalacje wewnętrzne, ale również fundamenty, kamienie, korzenie drzew. Poprzez powyższe możliwości można uniknąć uszkodzenia mediów/instalacji bądź założenia nowej w rozrastających się korzeniach drzew. Przewiert pilotażowy zawsze wykonywany jest bardzo precyzyjnie. 

⦁ Rozwiercanie jest kolejnym etapem horyzontalnego przewiertu sterowanego. W tym stadium zamiast głowicy sterującej jest mocowany uprzednio dobrany do rodzaju rozwiercanego gruntu i parametrów technicznych rozwiertak. Rozwiertak śledząc pokonaną przez głowicę trasę wykonuje ruch obrotowy. Poszerza w ten sposób średnicę otworu. Na tym etapie podawana jest właściwie przygotowana biodegradalna płuczka wiertnicza. Dzięki niej wyprowadza się urobek oraz stabilizuje wykonany otwór. Jeżeli wymagany jest w konkretnym planie otwór o dużej średnicy, to zmienia się rozwiertaki stopniowo – powoli powiększając przekrój. Warto w tym momencie wspomnieć, czym jest stosowana przez nas płuczka wiertnicza. Jej przyrządzenie jest istotne już w przygotowaniach do horyzontalnego przewiertu sterowanego (który jest metodą wiercąco- płuczącą). Aby spreparować płuczkę należy dolać do wody odpowiedni betonit, który składa się z polimerów organicznych z substancjami chemicznymi oraz odrobinę piasku w celu zagęszczenia wody do postaci zawiesiny o pożądanych parametrach. Zawiesina ta podawana do wierconego otworu przesyci rodzimy grunt, a następnie ustabilizuje go wypływając. Dzięki niej ponadto minimalizowane jest tarcie przy przeciąganiu rurociągu, czyli przy następnym etapie działania.

⦁ Przeciąganie rurociągu polega na wprowadzeniu w powstały w poprzednich etapach i poszerzony otwór, przygotowany wcześniej rurociąg. Jest on umieszczany zaraz za ostatnim rozwiertakiem przy pomocy specjalnej głowicy wciągającej. Dotyczy to szerokich otworów. Jeśli wymagana średnica jest niewielka, to czasem można wciągać rurociąg już podczas rozwiercania otworu.

Zalety horyzontalnych przewiertów sterowanych (oraz pozostałych prac bezwykopowych):

– brak lub minimalizacja robót ziemnych – uniknięcie wykonywania otwartego wykopu ponieważ prace wykonuje się na powierzchni ziemi, 

– brak robót odwodnieniowych, gdyż można wykonać instalację poniżej zwierciadła wody gruntowej,
– brak ograniczeń dla ruchu pojazdów na przekraczanych szlakach komunikacyjnych (drogi, chodniki, ruchliwe skrzyżowania itd.),
– ograniczenie transportu ze względu na ograniczenie prac wykopowych,
– brzegi rzek, wały przeciwpowodziowe, nasypy nie są w żaden sposób naruszane,
– praktycznie brak jakiejkolwiek ingerencji w środowisko naturalne (np. można kłaść instalację pod wodami gruntowymi bez ryzyka odwodnienia zbiornika, a co za tym idzie, nie zanieczyszczać go) czy architekturę (tory kolejowe i tramwajowe, skrzyżowania, chodniki, drogi itd.), a przez ograniczenie transportu ograniczyć również ilość spalin trafiających do ekosystemu,
– znaczne ograniczenie czasu na wykonanie robót (brak wykopów),
– uniezależnienie przeprowadzania instalacji od warunków atmosferycznych czy pór roku,
– brak uciążliwości dla sąsiadów nieruchomości, na jakiej są wykonywane prace (mieszkańcy, pracownicy, klienci sklepów, biur, lokali gastronomicznych itd.).