INSTALATORSTWO ELEKTRYCZNE S.C. – TADEUSZ KASZUBOWSKI, EWA KASZUBOWSKA, LESZEK KASZUBOWSKI | Przeciski
959
page-template,page-template-full_width,page-template-full_width-php,page,page-id-959,ajax_fade,page_not_loaded,,qode_grid_1300,footer_responsive_adv,hide_top_bar_on_mobile_header,qode-content-sidebar-responsive,qode-child-theme-ver-1.0.0,qode-theme-ver-13.6,qode-theme-bridge,disabled_footer_bottom,elementor-default,elementor-page elementor-page-959
 

Przeciski

Przeciski pneumatyczne są najpopularniejszą formą utworzenia tunelu bezwykopowego do instalacji wodociągowych, gazowych czy kablowych na odcinkach 1-20 metrów, choć najczęściej jest to kilkanaście metrów. Najstarszą i najprostszą – jest to przejście pod przeszkodami architektonicznymi (drogi, tory kolejowe czy tramwajowe, chodniki) lub naturalnymi (skarpa) w linii prostej. Polega ona na wciskaniu (lub wyciąganiu, gdyż „kret” może również usuwać stare instalacje) odpowiedniej rury ochronnej lub przewodowej. Odbywa się to przy użyciu tzw. „kreta”. Aby rozpocząć przecisk tworzy się odpowiedniej wielkości i głębokości komorę startową, której to parametry są zależne od średnicy oraz rodzaju rury. Ze względu na małe wymiary „kreta”, komora najczęściej jest niewielkich rozmiarów, więc niemal wszędzie można zastosować tę technologię. Przewód/rura wciągany jest do gruntu zaraz za dynamiczną głowicą o wrzecionowatym kształcie. W tej metodzie podczas wbijania grunt nie jest usuwany, lecz jest zagęszczany wokół głowicy, więc sprawdza się najlepiej w gruntach, które są łatwo zagęszczalne i o średniej wilgotności. Oczywiście zawsze przez przystąpieniem do prac dokładnie rozpoznajemy warunki geotechniczne oraz rozmieszczenie już istniejących instalacji.
Jako iż „kret” jest nadal najpopularniejszy przy wykonywaniu przecisków bezwykopowych warto przedstawić etapy robót związanych z jego zastosowaniem:


⦁ Przygotowanie sprzętu oraz wytyczenie geodezyjne trasy instalacji, a następnie zaznaczenie jej na obszarze roboczym. W tym momencie również sprawdzane są istniejące instalacje bądź przeszkody gruntowe.


⦁ Przygotowanie komory startowej i końcowej i ustawienie kreta w tej pierwszej przy użyciu platformy.


⦁ Rozwinięcie węża, który doprowadza sprężone powietrze z kompresora i przełożenie go przez odcinki rur, które będą zaraz instalowane w gruncie, a następnie podłączenie do „kreta”.


⦁ Ustawienie „kreta” podług wytyczonej trasy przy użyciu specjalnych optycznych przyrządów celowniczych i uruchomienie go wraz z sprężarką. Warto w tym momencie wspomnieć, że podczas zagłębiania się w grunt co każde 10cm sprawdzane jest ustawienie (kierunek, pochylenie).


⦁ Wciąganie za „kretem” kolejnych rur aż do dotarcia do komory końcowej i wyłączenie go. Cel osiągnięty.